تأثیر تمرینات هوازی و مقاومتی بر سختی جدار عروق و اینترلوکین 6 و 10 سرم زنان چاق

مقدمه: امروزه از ورزش و فعالیت­های بدنی به‌عنوان یک روش درمان غیر‌دارویی مؤثر برای به حداقل رساندن سختی جدار عروق و پیشگیری از بیماری­های قلبی - عروقی استفاده می­شود. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تأثیر دو برنامه تمرین هوازی و مقاومتی بر سختی رگ و فاکتورهای التهابی و ضدالتهابی در زنان غیرفعال چاق انجام شد. روش­کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1397 بر روی 27 زن چاق با دامنه سنی 40-30 سال در شهر مشهد انجام شد. افراد به‌صورت تصادفی در دو گروه تمرین هوازی و تمرین مقاومتی تقسیم شدند. برنامه تمرین هوازی با شدت 70-50% حداکثر ضربان قلب ذخیره و تمرین مقاومتی با شدت 85-60% یک تکرار بیشینه به‌مدت 24 جلسه یک روز در میان برگزار گردید. در شروع جلسات اول، 13 و 24 نمونه­گیری خونی گرفته و آزمون حداکثر اکسیژن مصرفی و سختی رگ انجام شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون­های تحلیل واریانس با اندازه­گیری­های تکراری، فریدمن و توکی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته­ها: هر دو برنامه تمرینی سبب افزایش معنادار در حداکثر اکسیژن مصرفی و توده عضلات اسکلتی و کاهش معناداری در فشار نبض شد (05/0p<). تأثیر تمرین هوازی بر افزایش اکسیژن مصرفی بیشتر از تمرین مقاومتی بود (023/0=p)، ولی تفاوتی بین تأثیر کاهشی هر دو برنامه تمرینی بر میزان فشار نبض مشاهده نشد (879/0=p). تغییرات IL6 و IL10 در هر دو برنامه تمرین هوازی و مقاومتی معنادار نبود (05/0p>). نتیجه­گیری: هر دو نوع تمرین هوازی و تمرین مقاومتی می­توانند بر روی خواص ساختمانی دیواره شریان زنان غیر‌فعال چاق تأثیر مثبت بگذارند و به‌عنوان یک روش درمان غیردارویی برای به حداقل رساندن سختی شریان و پیشگیری از بیماری­های قلبی - عروقی استفاده شوند.